Hoge hoogten

APERI / VELODA / OTHOS / KYRA PANAGIA – ’s Avonds op het balkon, met het glas in de hand kijken we van links naar rechts en weer terug. Aan de linkerkant zien we hoog in de bergen dorpjes liggen; de lampjes aan, lichtpuntjes in het donker. Er was ooit iemand die het een goed idee leek om niet aan de kust te gaan wonen, maar het heil te zoeken in het hoge land. 

Daar waar de dorpjes in de kust van vroeg tot laag baden in het zonlicht, schuiven de wolken in die contreien voor de zon en door de straten, wat nog meer vragen oproept over het hoe en waarom van het leven daar.

We reden er vandaag via Aperi naar toe met onze Nissan en het was flink werken voor ons karretje. Moet je je voorstellen hoe dat vroeger moest als je al het dorp uit ging of als je al iets te zoeken had in bijvoorbeeld Othos.
Othos is het hoogst gelegen dorp van Karpathos (508 meter boven zeeniveau) en had ons vooral twee taverna’s te bieden. Er werd in Othitiko waar wij onze frappé dronken, hard gewerkt aan alle gerechten van de indrukwekkende menukaart, maar ook nu dringt zich die vraag op: voor wie doen ze het, wie verwachten ze dan allemaal. Othos ligt niet echt op de route, Othos ligt hoog en ver weg.

Het dorpje Volada dat daar in de buurt ligt, was een echte verrassing met een heel mooi kerkje, dat kwa stijl en kleurstelling totaal afwijkt van wat in Griekenland gangbaar is. Veel vlaggetjes wapperden in de wind, de priester liep in opperbeste sfeer rond. Het is dan ook 7 september, de geboortedag van Maria, en die wordt zeker ook op Karpathos uitgebreid gevierd.

Laatste halte vandaag: Kyra Panagia. De reisgidsen en de diverse sites zijn lyrisch over deze plek. Eén van de mooiste stranden en de meeste gefotografeerde kerk van Griekenland. 
De weg ernaar toe (of er vanaf) via veel haarspeldbochten en stevige hellingen was indrukwekkend en het is inderdaad een dromerige plek. En mooie baai met kristalhelder water en de kerk met het rode dak, leuke taverna’s. En! We hebben geleerd dat er windstille plekken op Karpathos zijn en dat eist zijn tol. Afgesloten door twee rotswanden, geen wind, volle zon; het was er bloed- en bloedheet.