Thermaal

ROTORUA - We zeiden tijdens onze reis al vaker dat Nieuw-Zeeland kwa landschap en natuur veel landen in zich verenigt: de fjorden van Noorwegen, het bergmassief van de Alpenlanden, de weilanden van Nederland, de heuvels van Engeland. Maar vanaf vandaag staat IJsland op het programma. Een beetje link om met dat prachtige land in het voor- en achterhoofd te gaan reizen want we leggen de lat wel erg hoog. Maar Nieuw-Zeeland heeft ons nog nooit teleurgesteld.

Met de vriendelijke groeten vanaf de rand van het zwembad van The Regent of Rotorua, het zwart-witte hotel in centrum. Dat hadden we niet gedacht toen we vanochtend opstonden: nog grijzer en bewolkter dan toen we een paar dagen geleden aankwamen, mist en miezer. Maar aan de andere kant van de heuvel bij Lake Rotoaira (ongeveer 35 kilometer van Tongariro) brak de lucht open en ging het zonnetje schijnen. 
En dat hield vandaag niet meer op. We zijn in de zomer aangekomen met een aangename 26 graden.

Wat volgde was een mooie rit langs Lake Taupo. Dat leverde direct een fotostop op en hoewel ik geen snars weet van vogels zag ik er wel één mooi poseren. En in die duizendste van een seconde dat de opname duurde, perste de vogel er een flinke kledder van achteren uit. Hij was zichtbaar trots.

Op naar het gebied ten noorden van Lake Taupo. De Huka Falls zijn de meest gefotografeerde van Nieuw-Zeeland en daar moesten we zijn. En inderdaad is Huka zeer indrukwekkend; wat een enorme waterkracht.

Toen we er naar toe reden zagen we al de borden met de tekst Wairakei Tourist Park en in de buurt van de Huka Falls kun je met de heli vliegen, met de jetboat varen en weten wij veel wat nog meer. Een Tourist Park... klinkt als Disney en een beetje hela-hola. We lieten ons niet afschrikken want de volgende stap was een wandeling door het gebied 'Craters of the Moon'. De weg er naar toe was keurig aangeharkt en onderhouden en bij de start moesten we 10 dollar per persoon betalen en dat gaf al te denken. 

Hier en daar een rookpluim en dat was het dan. Wel zagen we heel veel borden dat het allemaal reuze gevaarlijk was en misschien is dat bedoeld om er toch wat spanning in te brengen. Een schril contrast met de wandelingen vorig jaar juni met onze vrienden uit Maastricht over de lavavelden en langs de kokende modderpotten. 

Het echte IJsland volgt later nog, zo houden wij de moed er in.

Het was een korte weg verder naar Rotorua. Het landschap was vriendelijk: bolle heuvels, groen, gele bloemetjes, blauwe lucht, witte wolken... Teletubbieland zeg maar. Maar daar reden we dan toch Rotorua binnen. We hadden toch werkelijk niet kunnen denken dat Rotorua zo groot was. Een knoeperd van een winkelcentrum, een massief ogend politiebureau en veel, heel veel winkels in lange straten. Er wonen hier ongeveer 77.000 mensen en velen verdienen hun geld in het toerisme. Ofwel in de thermale parken, ofwel in de wellness-centra. 

Voorlopig nemen we meer dan genoegen met het zwembad in het hotel.