Toch nog...

ROTORUA - Natuurlijk verdient Nieuw-Zeeland terecht vorstelijk aan het toerisme en vanzelfsprekend moet je dan ook dingen organiseren, zodat het in goede banen wordt geleid. Er moeten boten zijn om de Milford Sound te kunnen zien en een goede weg er naar toe, de heli's moeten vliegen naar de gletsjers en vooruit, lol maken mag met de jetboats. Maar toch nergens is de toeristenindustrie zo 'in your face' als hier in Rotorua. 

De kilometerslange toegangswegen naar het centrum zijn gevuld met hotels en resorts en rond Rotorua liggen de parken die de geothermiek aan de man willen brengen bij bosjes voor het oprapen. Je kunt naar Maori Villages waar mensen voor geld voor je dansen, koken en de haka opvoeren (wat een beetje Volendammerig overkomt) en er zijn de nodige spa's.

Maar allemachtig, wat was het schrikken vanochtend in 'Thermal Wonderland Wai-O-Tapu' (30 kilometer onder Rotorua). 

Lady Knox
De poorten openden om 8.30 uur en toen verzamelden zich direct de bezoekers, die op tijd zijn omdat ze de Lady Knox Geyser in actie willen zien. Elke ochtend om 10.15 uur gaat deze spuiten; op commando en getriggerd door een partij zeep. 

De bezoekers moesten weer in hun auto stappen om drie minuten door te rijden, de auto te parkeren en plaats te nemen op de banken van een arena rond de geyser.
Serieus, honderden mensen wachtten het begin af. Een medewerker nam het woord en wilde de stemming er in brengen. Eerst door alle nationaliteiten te benoemen en vervolgens door het publiek Jingle Bells te laten zingen.
Wij zaten daar tussen, deden niet mee maar baalden als een stekker. Toen werd er zeep in de geiser gegooid, waarna het schuimen begon en toen spoot deze ongeveer 15 meter de lucht in.
Na twintig seconden was het feest voorbij, ontstond er een 'operatie stofwolk' omdat iedereen snel terug wilde naar de auto en de rest van het park. 

Wie geeft ons dit uur terug?

Champagne
Gisteren waren we wat sikkeneurig na ons bezoek aan de Craters of the Moon dus ging dit de overtreffende trap worden? 

De wandeling door het Wonderland deed de stemming echter ten goede omslaan; we gingen dan toch voor de bijl in Rotorua.

In de eerste plaats was er duidelijk meer stoom en kraters te zien, maar met name de meren in het gebied zijn bijna surrealistisch. De Champagne Pool en een knalgroen meer (veroorzaakt door de zwavel) zijn volstrekt uniek. Akkoord, het was zo druk als de Rijnstraat in Arnhem op zaterdag, maar dat was even niet belangrijk. We kwamen lyrisch het park uit. 

Morgen gaan we een ander park bezoeken, maar eerst gaan we relaxen in de Polynesian Spa.