Stapelen op de ferry

AMERICAN RIVER - 'Volg deze weg 235 kilometer', zei de mevrouw van Google die ons al enkele weken trouw de weg wijst. Het was te horen, net nadat we Robe achter ons gelaten hadden. Het was de voorbode van een lange reisdag, maar het slotakkoord is nu dat we uitkijken op de Newland Bay op Kangaroo Island. Gaar als boter, maar voldaan. 

Tijdens onze reis door Australië verlaten we een paar keer het vaste land en vandaag deden we dat voor het eerst. Na Tasmanië en Melville Island in het noorden, is Kangaroo Island (Karta Pitinnga) het grootste eiland, maar qua fauna wel het meest veelzijdige. Drie volle dagen hebben we hier voor de boeg.

Toen we in Nieuw-Zeeland de rit vanaf Coromandel naar de Bay of Islands maakten, dachten we dat die rit van 406 kilometer de langste van onze reis zou zijn maar de rit van vandaag ging daar met zijn 472 km ruim overheen. Tussen Robe en het havenplaatsje Cape Jervis liggen 416 kilometer. De vaartocht naar Penneshaw op het eiland bedraagt 19,4 kilometer en dan is het nog verder naar ons hotel. 

Kratje
De rit gisteren naar Robe was minder lang en kenschetste zich vooral door lange kaarsrechte wegen. Na het plaatsje Apsley kondigde de grens met de staat South-Australia zich al aan. De staat is erg zuinig op haar fruit- en groenteteelt en is als de dood dat er allerlei ongedierte de grens overkomt. Tien kilometer voor de grens werd daarom met borden al aangekondigd dat er afvalbakken staan, waarin je je spullen kunt deponeren. Je verwacht dan niet een klein kratje aan de kant van de weg.

Robe
En toen rond half twee kwamen we in Robe aan. In het haventje staat een monument voor de Chinese goudzoekers die kennelijk vooral hier aan land kwamen.

En een kerkje.

En een monument.

En verder was het miezerig en grijs dan moesten we ook nog eens de klok een half uur terugdraaien; nog een half uur extra.

We stonden vanochtend vroeg op, en aten onze 'brekkie' in de Union Café. Albert had een 'brekkie burger' en ik een 'egg benny' (egg benedict). Wat moeten Australiërs toch met al die tijd die ze uitsparen met al die afkortingen.

En daar gingen we dan. Over de B1, langs het Coorong National Park, koffietje in Meningie, langs Lake Albert en Lake Alexandrina en via het plaatsje Cape Jervis op het werkelijk prachtige schiereiland Fleurieu dat naar een Franse ontdekkingsreiziger is genoemd.

Mooi heuvelachtig en we moesten onderweg stoppen en een bocht op de weg maken voor een Echidna, een Australisch mierenegel. Even later zagen we er nog één en nog één.

Tot zover ons relaas over de levende fauna, want wat lagen er toch weer veel kadavers langs de kant van de weg.

Ferry
We waren veel te vroeg voor onze geboekte plek op de ferry van 15 uur maar we konden wel op de reservebaan gaan staan. Mocht er plek over zijn, dan konden we alsnog om 13 uur over. Er stonden vier auto's voor ons en werkelijk, we mochten allemaal mee. Niks geen Nederlandse aanpak van 'alleen in de vakken parkeren', maar een Australische manier van 'als het past, dan past het'. Er reden auto's vooruit de boot op, er stonden er dwars geparkeerd en anderen moesten achteruit in parkeren. Als het had gekund, zouden er nog auto's worden gestapeld.

En als laatsten die achteruit de ferry op reden: wij. 

En na een ruige golvende overtocht mochten als eersten er af: wij.