Het lange hek

AMERICAN RIVER - De lunch bij Stokes Bay Beach werd snel afgerond, want we zagen aan de andere kant van het hek twee kangoeroes en het is relevant te vertellen dat deze in leven waren; na een dagje Kangaroo Island weten we namelijk dat dat niet heel vanzelfsprekend is.

Per jaar wordt in heel Australië een verbijsterend aantal van 10 miljoen dieren aan gort gereden. Nu is het land enorm groot maar wij durven de stelling wel aan dat de roadkill per kilometer in Kangaroo Island het grootst is. 

De twee dieren achter het hek die onze lunch verkortten, keken reikhalzend naar de andere kant van de weg en wilden duidelijk die kant op. Eentje sprong uit stand er overheen, de ander wist dat dat niet ging lukken en bleef alleen achter. Later reden we weg en zagen 'roo's' over de weg huppen en langs de weg, met aan beide kanten een heel lang hek. Een dier dat aan de wegkant van het hek verkeert, kan dus geen kant op en de kans dat hij/zij op de weg komt is dus groot. De klappen met de auto's zijn enorm en de kadavers liggen er dan ook akelig bij.

Vandaag bezochten we de noordkust bij de 'hoofdstad' Kingscote. Het stadje zelf was bepaald niet levendig en eerlijk gezegd wist de eigenaar van een giftshop annex de belichaming van de visitor information ook niet echt welke wandeltracks er waren. Afijn, na een korte wandeling over de jetty van Kingscote waar vier zeeleeuwen lagen te luieren en een pelikaan stond te flaneren, reden we weer weg.

Trouwens, in de buurt ligt een zoutwaterlagune en die was zonder meer spectaculair.

Volgende halte: Emu Bay, met nog meer pelikanen en een mooie baai. De zon was voluit gaan schijnen en dus was het hoog tijd om naar 'het mooiste strand van Australië' te gaan rijden: Stokes Bay Beach. 

Ehm ja.... we liepen daarbij toch wel aan tegen een beperkte instelling van de visitor information op Kangaroo Island. Onze ervaring elders in Australië met de VVV is zonder meer positief, maar hier is toch vooral een commercieel gebeuren. De kaarten staan vol met winkeltjes en verkooppunten van wijn en honing en eucalyptusolie, maar niet met goede informatie over de wegen. Het wegdek tussen Emu Bay en Stokes Bay was dramatisch slecht en zo deden we een uur over 30 kilometer. Zonde van de tijd.

Stokes Bay zelf was prachtig, met mooi gekleurde rotsen waar je doorheen kon lopen om bij een inderdaad prachtig strand te komen. En ja, daar waren ook de kangoeroes.

Levend en wel!