Natuurkracht

AMERICAN RIVER - Matthew Flinders kreeg rond 1800 de opdracht van de Britse koning het zuiden van Australië in kaart te brengen. Toen hij in maart 1802 op dit eiland kwam, liep hij en zijn bemanning tegen een mob kangoeroes aan. En wat doen Europeanen dan: ze knallen er op los en in dit geval deden zij zich te goed aan kangoeroevlees. Flinders doopte dit eiland tot Kangaroo Island en zijn naam blijft altijd verbonden aan dit eiland. 

Zo ligt op het zuidwesten van het eiland Flinders Chase National Park en daar waren wij vandaag te vinden. Het ligt anderhalf uur rijden van ons hotel maar het was de reis meer dan waard.

Bosbranden
Er zijn veel bezienswaardigheden in het park maar wat vooral is blijven hangen, is dat we konden zien hoe krachtig en veerkrachtig de natuur kan zijn. 

Op 20 december 2019 (hoog zomer hier) sloeg de bliksem in en ontstonden er op Kangaroo Island diverse bosbranden. Dankzij de stevige wind ging dit als een wilde rond; op 30 december bereikte het Flinders Chase en het naburgie Ravine des Casoars. 

Ongeveer 6000 mannen en vrouwen van de vrijwillige brandweer, het park en bewoners werkten meer dan een maand aan het bedwingen van het vuur. Toen dat gelukt was, kon de schade worden opgenomen en die was deprimerend groot: 96 procent van de oppervlakte was verbrand. En natuurlijk had dit ook verwoestende gevolgen voor de fauna. Als de dieren het al overleefd hadden, was hun leefgebied vernield. Het aantal koala's dat in de brand om kwam, was echter enorm.  Bewoners deden wat ze konden om de dieren te redden, maar tegen zoveel geweld is niets opgewassen.

Vier jaar later liepen wij er rond in een gebied dat weer groen is. Geblakerde bomen dragen weer blad, struiken en planten (waaronder yuka's) groeien en bloeien voluit. Over natuurkracht gesproken.

We merkten dat in het bijzonder tijdens een prachtige hike langs de verblijven van het vogelbekdier. Je kunt zijn aanwezigheid in het water zien aan de bubbels die naar boven komen. Die bubbels hebben we gezien, het dier zelf niet. 

Op zijn mooist
Het hoogtepunt van de dag beleefden we aan het begin van ons bezoek. Op een Amerikaans stel na waren we alleen en konden we uitgebreid de Remarkable Rocks bewonderen. De stenen zijn gedurende 500 miljoen jaar gevormd door regen, wind en donderende golven van de Indische Oceaan en dat heeft tot een bijzonder mooi decor gezorgd.

De volgende halte was de Cape de Couedic. De meeste mensen gaan daar naartoe vanwege de Admirals Arch, een natuurlijk gevormde brug die een mooie doorkijk biedt op de oceaan. Helaas, deze was gesloten wegens onderhoud. De zeeleeuwen op de rotsen zorgden voor een mooie compensatie. Jong en oud wordt op deze kliffen gevormd door het ruige leven. Er wordt onderling gekibbeld, de jonkies spelen met elkaar in natuurlijk gevormde zwembaden en ondertussen beuken de golven er ook nog eens op los. 

Dit was Australië op zijn mooist.