Mount Victory Road

HALLS GAP - Er is hier een berg die de naam Mount Abrupt heet en die naam is redelijk symbolisch voor de Grampians. We zagen het gisteren onderweg al: vanaf de kust reden we door het vlakke land en -plots bam- waren er bergen. Het begon niet met glooiende heuvels, maar abrupt waren er de Grampians. En zo zagen we het vandaag ook vanuit de hoogte van dit werkelijk prachtige gebied.

Vanaf The Balconies zagen we het land aan onze voeten. Even gluren over de rand om te ervaren wat een steilte van ruim 700 meter met je doet. De Engelse uitdrukking 'it makes your skin crawl' voldoet prima.

Kangoeroe
Gisteravond waren we natuurlijk gespitst op het wildlife rond onze cabin. We zagen op een gegeven moment in het schemer een tak heen en weer gaan en zagen dat dat kwam omdat een wallaby zat te knabbelen aan de blaadjes. Bij het wakker worden hoorden we een haan kraaien en een hond blaffen, maar ja, daar waren we niet voor gekomen. Wel voor twee kangoeroes die over het onverharde pad van het parkje hupten naar hun bestemming.

Serieus, de Grampians NP is echt kangoeroeland. We kwamen er weer veel tegen en vooral op de velden langs de doorgaande weg, was het echt dringen geblazen. 

Te kort
Centraal vandaag stond de Mount Victory Road, die een serie mooie punten met elkaar verbindt. Het is een extreem bochtige weg, maar dat zijn vaak de meest bezienswaardige wegen.

We startten de dag met een bezoek aan misschien wel de mooiste waterval van dit gebied: de MacKenzie Falls. De schrijver van de folder waarin de wandelingen staan beschreven is kennelijk een soort Pietje Paniek, want de wandeling zou zwaar en steil zijn en de 260 treden zijn soms smal. 
We hebben aardig wat gewandeld dus misschien zijn we niet de aangewezen personen om te oordelen, maar dit was prima te doen. We waren lekker vroeg dus we hadden het schitterende uitzicht op de waterval voor onszelf. Op een kangoeroe aan de overkant van de rivier na dan. 

En zo waren er meer mooie plekken: The Balconies, Reeds Lookout, de Silverband Waterval (die in goede tijden ongetwijfeld groter en meeslepender is, maar nu vooral klein maar fijn) en Venus Baths. Een dag Grampians is kort, te kort misschien wel, want het is hier prachtig.

Half uur
Vanaf morgen gaan we op weg naar Kangaroo Island. We reizen via het plaatsje Robe en de rit daarnaar toe is lang maar weer mooi, zo is de verwachting.

Halverwege de rit verlaten we de staat Victoria en rijden we Zuid-Australië in. We moeten dan de klok gaan verzetten en dat is een verhaal op zich. In de 19e eeuw hanteerde deze staat de West-Australische tijd, maar het zakenleven wilde gelijkschakelen met Melbourne.

De cricketers waren het daar niet mee eens want ze konden het extra uurtje trainingstijd 's avonds wel gebruiken. En zo werd het compromis dat de tijd in Zuid-Australië een half uur scheelt met Victoria. We lopen dus vanaf morgen een 7,5 uur voor op Nederland.

Morgen is dus reisdag en verschijnt er geen blog. Sterkte met de leegte ;-)!