Southern Scenic Route

TE ANAU - Het water van Lake Te Anau kabbelt tevreden tegen de kanten. Een watertaxi, twee watervliegtuigen, een zeilbootje en een paar meisjes die een duik nemen in het water. 
Het was een zachte landing hier in Te Anau; in de bergen rechts van ons is er laaghangende dreigende bewolking, verder was dit een dag met een staalblauwe hemel. 

We hebben 338 kilometer over de Souther Scenic Route achter de rug die Dunedin via een hele lange omweg verbindt met Queenstown. We zagen The Catlins weer aan ons voorbijtrekken, maar na Curio Bay tot en met de stad Invercargill was het landschap niet heel bijzonder. Plat, vaal en de huisjes waren armoedig. Toen we in Fortrose een kop koffie namen, zagen we ook de mensen die daar kennelijk regelmatig komen. Een beetje hillbillies en ook de eigenaresse was redelijk nors; haar schort dat stijf stond van de vetvlekken leverde haar de naam op van Jeany Fatclap. 

Na Invercargill volgde het vriendelijke Riverton en vanaf dat moment werd het landschap glooiender en iets ruiger en uiteindelijk reden we weer door en langs de hoge bergen. We hadden nog wel wat kilometers te maken dus behalve de lunch in Orepuki volgen er nog wat fotostops bij MaCrackens Rest en Clifden.

Te Anau is rustig en kalm en wacht morgen af. Of eigenlijk overmorgen.... Morgen wordt plat-Hollands pleurisweer en tussen de 40 en 50 millimeter regen verwacht dus we hebben niet veel plannen. Wie wel, vragen we ons af.

Voor overmorgen destemeer: we gaan dan naar de Milford Sound en laat er voor die dag nou (komt de term weer NO!) kaiserwetter verwacht worden. 

We melden ons dan weer.