Ruigheid zonder grenzen

PORT FAIRY - In maart 1878 vertrok vanuit Gravesend in Engeland het schip de Loch Ard met als bestemming Melbourne. Aan boord waren 54 mensen en net toen ze in juni verwachtten land te kunnen ontdekken, kwamen ze in dikke mist terecht. Toen deze optrok zagen ze in welke ellende ze terecht waren gekomen; ruig water met onhoudbare stroming en een zeer grillige kust. Er werd met man en macht gevochten om weg te komen maar de boot stootte op rotsen, de masten kwamen naar beneden en doodden direct enkele mensen die op het dek waren. Binnen 15 minuten ging het schip naar de kelder en iedereen (op twee na) kwam om het leven. 

We stonden vandaag te kijken naar de plek waar dit verhaal zich heeft afgespeeld en de ruigheid van de golven in deze scherpe inhammen kende ook vandaag geen grenzen. Als je daar met je boot in terecht komt, heb je geen schijn van kans. 

We reden vandaag het tweede deel van de Great Ocean Road. Tot Apollo Bay wordt de kust de Surf Coast genoemd, vanaf Apollo Bay draagt het de naam de Shipwreck Coast. Niet alleen vanwege het verhaal van de Loch Ard, maar ook door de 637 (!) andere schepen die hier het einde vonden. De Indische Oceaan hier is één groot zeemansgraf. 

De zee regeert en breekt uiteindelijk alles af wat er in zijn weg staat en tegen de kracht van de stroming van het water is niets opgewassen.  

Maar wat geeft dat prachtige uitzichten.

The Twelve Apostles
Verreweg de bekendste plek op dit deel van de weg zijn de Twelve Apostles, maar die naam bewijst al dat de zee zijn werk grondig doet. Van de twaalf zijn er vier al verwoest. Om precies te zijn: er zijn er nog steeds 13, maar 8 zijn zichtbaar voor het publiek. 

De verwachting is dat er geen apostel meer overblijft.

Eén apostel is echt goed zichtbaar vanaf het strand bij Gibsons Steps.

We reden verder en hoe prachtig deze formatie ook is, de conclusie moet zijn dat de bekendste niet altijd de mooiste is.

Loch Ard Gorge
Waar het allemaal gebeurde met het schip Loch Ard is misschien wel het hoogtepunt. De scherpe inhammen en baaien zijn het toneel van kolkend water en de dagkampioen was zonder meer de Razorback Outlook. 

Om een indruk te krijgen van het watergeweld: KLIK HIER.

London Bridge
We kondigden het op Mornington Peninsula al aan. Daar ligt een London Bridge maar de versie aan de Great Ocean Road is veel bekender. En eerlijk gezegd: terecht. 

Ook hier kun je zien dat de zee heeft genomen want de brug tussen de twee eilandjes is al ingestort.

The Grotto
Grappig is dat de mensen die we vanochtend tegenkwamen bij de Twelve Apostles, vanmiddag ook weer present waren bij The Grotto; het is een rondtrekkend toeristencircus dat de kust afstruint. The Grotto is een prachtige formatie waar je door een venster de zee kan zien, terwijl in dat venster spiegelstrak water ligt.

Bay of Islands
Het slotstuk is de Bay of Islands. De naamgenoot in Nieuw-Zeeland hoeft zich geen zorgen te maken over deze kleine baai, maar de rotsformaties zijn werkelijk prachtig. Aan eentje kun je zien, dat die ook zijn langste tijd heeft gehad.

En zo zijn we nu belang in de Merrijig Inn in Port Fairy, de oudste herberg van Victoria. Na al het geweld komt deze belegen tent (in Victoriaanse stijl) als geroepen.