Posh

BOREEN POINT - Een paar dagen geleden vertelden we in onze blog over een mevrouw die werkte bij de slijterij Thirstie Camel in Pomona, die ietwat grofgebekte dame die ons wat Australische slang wilde bijbrengen. Toen we vertelden dat we naar Noosa gingen, zei ze direct dat we al die woorden daar niet zouden horen. 'Noosa is posh'. Bekakt, in goed Nederlands. Vandaag waren we in Noosa Heads en inderdaad, het is een keurig plaatsje. 

De (oudere) dames en heren zaten in het etablissement Sails in hun goed gestreken pantalons en keurige truitjes met een goed glas met bubbels of chablis. Ze zagen twee verregende Hunnen aan komen lopen met onder meer wandelschoenen en een regenjack aan die kennelijk dachten daar even op krachten te kunnen komen na een fantastische wandeling in het Noosa National Park. We wisten onze plaats en liepen de Hastings Street in om daar een flat white te nemen. Ook daar kwam bepaald geen schorriemorrie en het was Tommy Hilfiger hier en Prada daar, maar dat paste wel wat beter. Het plaatsje ademde het goede, rijke en beschaafde leven uit. Een beetje Nice denken we, Oosterbeek aan zee.

Coastal track
Het bijzondere is dat je vanuit het centrum direct een prachtig nationaal park in kan lopen: Noosa National Park, waar enkele prachtige routes zijn uitgezet. Wij kozen voor de Coastal Track. Deze begon als keurige boardwalk (hoe kon het ook anders), maar na enkele kilometers werd het een dirt road. We moesten het pad delen met echte surfdudes (gebruind, lang haar, sixpack) en sportief geklede dames (allemaal met strakke legging, oversized t-shirt, baseball-cap en heul veul sieraden).

En mooi was het. Soms een buitje, maar meestal droog, maar wel met heel veel grijze bewolking.

De rode draad in het decor was de Pacific die met volle kracht hier op de kust beukt. De zee was heel onrustig en onstuimig en dat maakte het allemaal ontzagwekkend en mooi. 

Onze gedachten gaan uit daar die eenling op het strand van Ale

xandria Bay. Het piepkleine schildpadje dat zoveel moeite deed en moeite had om het water te bereiken. Natuurlijk wilde je het kleintje een lift geven, maar ja, het is niet de bedoeling dat we ons met de natuur gaan bemoeien (en dat hebben we dan ook niet gedaan).

Morgen sluiten we ons kampeeravontuur af en gaan we verder. Na een lange rit van 360 kilometer zullen we enkele dagen blijven in Agnes Water in de Gladstone-regio. Volgens de weer-apps krijgen we daar alleen maar zon: cross our fingers!