Paradijsvogels

SYDNEY - Touchdown. Om 7.45 uur raakten de wielen van het JetStar-toestel de landingsbaan van Kingsford Smith International Airport van Sydney en hebben we de oversteek voltooid. Een nacht naar de filistijnen, maar dat moet maar. We wilden dit grote land zien met al haar superlatieven en daar hebben we veel voor over.

Het was niet zozeer een korte nacht, het was eigenlijk helemaal geen nacht. 
Dat heeft een beetje te maken met het dringende verzoek van JetStar, drie uur voor vertrek aanwezig te zijn. Reken maar uit: onze vlucht vertrok om 6.20 uur. We zijn de moeilijksten niet, maar hadden ze die oproep nou maar ook gedaan richting de medewerkers van security en de restaurantjes op de luchthaven van Auckland, die conform de CAO pas om 4.30 uur beginnen. We hadden nog een uurtje langer kunnen blijven liggen. 

In die tijd dat security werkte -dat moet gezegd- heeft ze grondig werk geleverd; Albert vond bij aankomst hier in zijn ruimbagage het bericht dat ze een paar batterijtjes en een powerbank uit veiligheidsoverwegingen er uit hadden gehaald.

Rip-off
Gezien het tijdstip arriveerden we in de spits in downtown Sydney en de taximeter liep maar door. Kan gebeuren maar meneer ratelde in Indiaas-Engels over allerlei fee's en presenteerde uiteindelijk de rekening van ruim 60 euro voor een ritje van 15 kilometer. 

Van geen slaap knap je niet op maar hiervan werden we in ieder geval wakker, want dit voelde als een rip-off. Het voelde echt niet goed en we belden daarom het taxibedrijf met de vraag naar de toeslagen. De medewerkster kwam met een heel ander verhaal en dus mag de chauffeur iets gaan uitleggen. Wordt vervolgd.

Jetlag
We waren moe en heel erg slaperig en kregen het gevoel dat we door een jetlag in de kuiten waren gebeten. We gingen moedig op weg om maar actief te blijven, maar in de broeierige stad ging het regenen en daar stonden we dan. Zo maar kwamen een jongen en een meisje naar ons toe en boden ons aan mee te lopen onder hun paraplu's. Kijk, daar knapten we weer van op. 

Na een kort slaapje zijn we toch nog even de stad ingegaan om wat boodschapjes te doen. En ja, we snapten toen wel waarom zoveel mensen gek zijn op Sydney. Ons hele fijne hotel staat -jippie!- midden in Chinatown; we hadden al even geproefd aan Paddy's Market waar zo'n beetje de hele inventaris van Ali Express ligt. Je kunt er niet alleen je hart ophalen voor wat betreft fruit, groenten en vis maar je kunt er ook de duvel en zijn oude moer kopen. Een onvervalst stuk Azië midden in Oz.

Maar hoewel het hier China is wat de klok slaat, liet de wandeling over de George Street richting het hart van de stad zien hoe divers de stad is, hoe mooi ook en hoeveel paradijsvogels hier lopen. Dat wordt nog wat; vanaf morgen gaan we echt veel meer foto's maken, maar nu alvast een voorproefje. 

En o ja, sorry dat we het dagritme van sommigen van jullie verstoren; voorlopig ligt er niet direct een verhaal klaar als jullie opstaan; het is hier twee uur vroeger dan in Nieuw-Zeeland en het tijdsverschil met Nederland is verkleind tot 10 uur.