Herfst op de stoep

RYE - Sunny Side Up. De dag eindigde inderdaad met het zonnetje in top, letterlijk en figuurlijk. De rit vanuit Melbourne naar het kleine Rye op het schiereiland Mornington bedroeg slechts 100 kilometer, maar de zon was nu meer dan welkom. 

Mornington Peninsula omvat de oostelijke flank van de enorme Philip Bay, die uitkomt in de havens van Melbourne. 

De welgestelden van Melbourne hebben hier een tweede huis of zijn hier gaan rentenieren en dat leidde in de loop der tijd tot een aaneenschakeling van buurtschappen en dorpjes die allemaal tot de gemeente Melbourne horen. St. Kilda is de bekendste, maar anderen zijn onder meer Black Rock, Beau Maris, Brighton, Sandringham en Hampton. En zo kun je 40 kilometer lang in één gemeente blijven rijden. 

Geluk met het weer
In ons appartement in Melbourne zagen we vanochtend vanuit de keuken een blauwe lucht, maar vanuit de woonkamer was de hemel loodgrijs. De vraag was dus welke kant het vandaag op zou gaan. 

Tot nog toe hebben we op onze reis veel geluk gehad met het weer. Beroerd weer (soms zelfs rampzalig) was altijd dáár waar we nog niet waren aangekomen of -zoals nu blijkt- in streken die we al achter ons hebben gelaten. 

Toen we vanuit de Snowy Mountains wegreden kreeg onze toen nog toekomstige bestemming Melbourne het zwaar te verduren (maar het was redelijk hersteld toen we in de buurt kwamen), nu zijn Sydney en de Blue Mountains aan de beurt. Op het nieuws zien we beelden van weggespoelde wegen en ondergelopen huizen. Toen wij er waren, was het schitterend weer.

Grijs en blauw
De herfst staat hoe dan ook op de stoep, je ziet het aan de kledingcollecties in de winkels en je hoort het op de TV-reclames en zo voelt het ook aan.

Al helemaal op Point Ormond Lookout onder St. Kilda, waar we nog een laatste blik op de skyline van Melbourne wilde werpen. Dat is op zich wel gelukt maar we hadden niet kunnen bedenken toen het begon te druppelen aan het begin van het 50-meter lange loopje, dat we volstrekt maar dan ook totaal kleddernat zouden zijn geregend toen we de auto weer hadden bereikt. Toen we de deuren dichtsloegen, konden we de zonnebril weer op doen.

En zo bleef het onderweg heen en weer gaan, tussen regen en zon, grijs en blauw. 

Op een gegeven moment lieten we het grote Melbourne echt achter ons en reden we het mooie glooiende platteland van Mornington Peninsula in. In Dramona hebben we ons geörienteerd op wat we morgen gaan doen en toen reden we naar ons bed and breakfast Sunny Side Up met als logo een spiegelei. En wat werden we hartelijk ontvangen door de Vlaamse Carine, die samen met haar man Theo, een prachtige accommodatie runnen, waarin aan alles is gedacht. Alle nationaliteiten komen hier over de vloer maar wat vindt ze het leuk om weer eens Nederlands te kunnen spreken. En zo spraken we ruim een uur lang over onze reis, over hun emigratie naar Australië en over wat hier te doen is.

Sunny Side Up, dat bedenk je toch niet na zo'n dag....