Flying Fox & Franz

FRANZ JOSEF - Je stelt helemaal niets voor. Dat gevoel was overduidelijk toen we vandaag in de helicopter van Glacier Country vlogen tussen de reuzen van de Nieuw-Zeelandse Alpen. De afgronden, de ruigheid, de enormiteit van de gletsjers en het hemelse blauw. Het gevoel dat je niet eens te gast bent, maar hooguit geduld wordt in deze mooie maar ergens ook intimiderende wereld.

Hoe snel kan het weer veranderen. Vanochtend was er te veel mist voor de heli's om op te stijgen en daarom werden de vluchten een half uur uitgesteld. Maar om 10.45 uur stegen we op en even later vlogen we langs de bergwanden en over gletsjers heen met hier en daar een wolkje voor de decoratie. Na 20 minuten werd er een landing gemaakt op een vlak stuk in de bergen in de sneeuw: Whataroa Saddle op 2400 meter hoogte. Even lekker rondsjouwen in de sneeuw, beseffen dat je op grote hoogte op een gletsjer staat.

Na het opstijgen zagen we dat er behoorlijk wat bewolking was opgekomen en we beseften: we waren lekker op tijd. Maar dit zit in de pocket, een herinnering voor het leven.

Regenwoud
Franz Josef is niet alleen wit, sneeuw en gletsjer maar is gek genoeg ook regenwoud en heel groen en dat nodigt uit tot een mooie wandeling naar de Callery Gorge, waar gletsjerwater in een brede rivier door een kloof naar beneden stroomt. Een mooie fotogenieke plek.

We sloten de dag af met een kort wandelingetje naar Peters Pool, ook bekend van de mooie weerspiegeling. Maar ja, wat gaat het worden na de afknapper gisteren bij Lake Matheson? 

Nou, een prachtige weerspiegeling.

Vanaf morgen gaan we flink naar het noorden reizen en komen we uit op het noordelijke puntje van het Zuidereiland in het nationale park Abel Tasman. Een flinke afstand (bijna 500 kilometer), dus we maken morgen in Greymouth een tussenstop.