Aratere

WELLINGTON - Dat is nog eens een overgang. Van de stille wijngaarden van Blenheim en de relaxte strandjes van Abel Tasman naar de driebaanswegen van Wellington. Statige gebouwen, ambassades, parlement, hoge gebouwen... de hoofdstad liet zich goed voelen.

Nieuw-Zeeland bestaat uit heel veel eilanden maar de twee belangrijkste zijn het zuidereiland (waar we tot nog toe hebben rondgereden) en het noordereiland waar we vanaf vandaag gaan rondreizen. De overtocht van 3,5 uur (door de fjorden van de Marlborough Sounds en het open water van Cook Strait) wordt omschreven als de mooiste veerdienstroute, maar de overtocht kan ruig zijn. 

Volle zon
De verbinding wordt verzorgd door twee bedrijven: Bluebridge en het grotere Interislander, waar wij mee overvoeren. 

Vier lange rijen met auto's reden in opstapplaats Picton de boot in en maakten aan het eind een U-bocht om later -aan de overkant- er weer moeiteloos uit te kunnen rijden. 

De veerboot Aratere (Maori voor 'snel pad') vaart 22 kilometer op open zee (de Cook Strait) maar verder is vooral de toer van Picton langs de Marlborough Sounds prachtig, hoewel er vandaag veel wolken zijn en de sounds een wat grijze indruk maken. 

Daarna volgden de 22 kilometer op open zee, die letterlijk en figuurlijk voor deining kunnen zorgen want door de ligging is dit gedeelte zeer gevoelig voor getijden en het weer. Op de sites van de exploitanten wordt niet voor niets een pagina gewijd over zeeziekte.

Dat werd vandaag echter een zonnig rondvaartoertje. Geen golf en geen deining, behalve dolfijnen die meezwommen en volle zon.

De stad
Naar het hotel in hartje Wellington en dat leidde tot een ontgoocheling. De kamer was klein, bloedheet en niet echt brandschoon. Laat dat maar aan ons over en dus zaten we even later in een betere kamer. 

Daarna was het tijd om even de benen te strekken en Wellington wat beter te bekijken.

Met de cablecar gingen we in een rechte lijn naar Kelburn in de hoogte en daarna wandelden we door de botanische tuin naar beneden en kwamen we uit bij de Beehive, waar de Nieuw-Zeelandse regering haar kantoren heeft. 

Via de Bolton Street begraafplaats liepen we een brug over over de State Highway 1. 

Drie banen naast elkaar. Hoge gebouwen op de achtergrond. 

We zijn in de stad, voor het eerst in lange tijd.