Groeten van de Grieken

Heel in de verte horen we de auto’s rijden. Op zeer gepaste afstand ligt Agrigento, de stad die we bereikten na 3,5 uur rijden. Het water van het zwembad is heerlijk en Villa Lekythos is een waar lustoord. Wie doet ons wat.

De reis van Scicli naar Agrigento was  er eentje voor volhouders. Het landschap is eerlijk gezegd niet heel bijzonder (de uitzichten op de zee uitgezonderd) en sommige steden waren ronduit foei- en foeilelijk. Vittoria en vooral Gela is een schreeuwerige stad in oliewinningsgebied en het verkeersgedrag hier is nog een graadje extra onbehouwen. Zonder aankondiging stilstaan, de weg blokkeren terwijl de snel groeiende auto’s achter ons snel startten met toeteren. In de auto achter ons zagen we de gebaartjes die Italianen maken: vier vingers bij elkaar die dan snel heen en weer bewegen. 

Maar hier in de villa zijn we zen, het paradijs ligt bij Agrigento,

Tempels
Dat vonden de Grieken destijds kennelijk ook. We vertelden al dat het op Sicilië een komen en gaan was van buitenlandse bezetters en ook de Grieken hebben hier voetstappen achtergelaten en wat voor. De reden voor veel mensen om hiernaar toe te komen is de Valle dei Templi. Een wat rare naam want de zeven restanten van Griekse tempels uit de 5e eeuw voor Christus, liggen op een heuvel en niet in een dal. Een kniesoor die daar op gaat letten. Met name de tempel van Concordia heeft de 26 eeuwen prachtig doorstaan. Het was een drukke bedoening met bezoekers maar dat mag ook wel, gezien dit nationale Italiaanse monument dat op de Werelderfgoedlijst staat. Men zegt dat dit de beste bewaarde Griekse tempel is ter wereld en in kwaliteit de Akropolis in Athene overstijgt.

Het is geschiedenis, ook voor ons, hier aan dit zwembad. Knappe jongen die ons hier weg krijgt. We gaan morgen de verleiding ook niet weerstaan.