Stap terug in de tijd

TROYES - Uiteraard moest het er een keer van komen tijdens deze reis omdat het gewoon bij ons hoort. Gedoe. In een restaurant of in dit geval een hotel. 
Het hotel dat aangekondigd werd met vijf sterren, Saint Georges aan de Rue du Palais du Justice, viel toch een tikke tegen volgens de heren. Een zolderkamer met een balk waar je ‘s nachts met gemak met een slaperig hoofd tegenaan knalt (waardoor je de vijf sterretjes gaat zien) kon er niet mee door. En mademoiselle etait pissé en niet zo’n klein beetje ook. Maar goed, de tweede kamer was twee keer zo groot, dus we gaan het drammen niet afleren; het loont. 

Het was de dissonant op deze prachtige dag. Begonnen in de tuin van Le Petallerie in Epernay met een fabuleus ontbijt waar het ons aan niets ontbrak. UIt het doen en laten van Jean-Luc (ach ja, hoe kon het ook anders) sprak dat alles moest kloppen en dat deed het ook. 

Een mooie rit volgde door de campagne langs de velden van de grote champagneboeren, volgeplakt met grote windmolens; ze maken er hier werk van. Echt opvallend was wel dat we meer dorpjes dan mensen op straat hebben gezien. Leven als God in Frankrijk, maar wat we hier zagen was weinig levendig.

Contrast
Des te groter het contrast met Troyes, één van de leukste stadjes waar we zijn geweest. De mooie vakwerkhuizen en de prachtige kerken zorgden voor een stap terug in de tijd. Maar ook hier vaak de kans om foto’s zonder mensen te maken. Trouwens in Troyes is iedereen in het centrum verplicht een mondkapje te dragen. Volgens een medewerker van het hotel zijn er hier 0 besmettingen geweest en dat willen ze graag zo houden.

Morgen verder en een wat langere rit naar Dijon.