Een spervuur aan indrukken

DELHI - Vanavond ligt er in ieder geval één riksjaw-rijder compleet kapot op de bank (als hij die tenminste heeft). Hij verdient zijn geld met het rondrijden van mensen in zijn krakkemikkige maar solide riksjaw met een zwaar trappende fiets. Niemand had hem echter voorbereid op het rondrijden van twee Nederlandse mannen en een gids. We doen onszelf niets tekort als we zeggen, dat het gewicht van deze vracht vele malen groter was dan het gemiddelde wat hij normaliter moet torsen. Met dezelfde vertoonde spierkracht op het modernste fietsmaterieel moet hij alle tourtoppers eenvoudig van de eerste plek kunnen rijden. 

Hij stond met al zijn kracht en volharding voor ons klaar bij de Jamas Masjid, de grootste moskee van India met de hoogste minaretten ter wereld (zeggen ze zelf). Hij bracht ons naar de markt van Chandni Chowk, van daaruit naar de Punjabi Tempel, de kruidenmarkt en weer terug. Het wegdek was slecht en het verkeersgedrag van de anderen om te janken. Voor het bedrag van 300 roepie (iets meer dan 3 euro) heeft hij zich het habbiebabbie getrapt. Kunnen we dat wel maken, vroegen we onze gids. Met een vriendelijke glimlach reageerde ze hard als staal: “Iedereen moet werken voor zijn geld”.

Ruimte

Het mag duidelijk zijn: het spervuur aan indrukken is geopend en we liepen zonder enige bescherming deze enorme stad in; alle reisboeken en YouTube-filmpjes ten spijt. We zijn in het verleden wel verder weg geweest maar de mentale afstand tussen Nederland en India omvat enkele lichtjaren. 

Delhi is de hoofdstad van het land dat kwa oppervlakte kleiner is dan de Europese Unie maar er wonen wel drie keer zoveel mensen: 1,34 miljard zielen. Ruimte is in India al met al een schaars goed, zoveel was ook op deze eerste dag wel te merken.

Luxe

Ons hotel staat in de wijk Kailash in New Delhi en dat is het verzorgde deel van de stad met brede lanen, veel groen en in het algemeen meer welstand. Je vindt in deze buurt ook Connaught Place, een enorme rotonde met veel winkels en restaurantketens die wij allemaal kennen. Het regeringscentrum en het yuppendom, hand in hand met de sauvignons en mojito’s op de kaart.

De zooi

De overgang naar het oude deel van de stad is abrupt. Alsof het passeren van de grens ook leidde naar een andere wereld of zelfs een ander tijdperk.

Old Delhi is het deel van de zooi, het getoeter, de geuren en de stank, het lawaai en de slechte lucht (hoewel de realiteit niet zo erg was als geruchten ons wilden laten geloven). Het witte vochtige doekje van het Kruidvat was na een veeg zwart. En ondanks dat alles, is dit wel het leukste en boeiendste deel. 

Wat een mooie mensen en wat een mooie koppen.

Hoogtepunt van de dag was een Punjabi-tempel: handen en voeten wassen voor je binnen gaat en het hoofd bedekt en dan vergapen aan de rituelen, de mooie mensen, de vroomheid, het permanente gezang.

Het werd een leuke dag met een kennismaking met de buitengewoon vriendelijke Indiërs. Veel gegroet en vriendelijk toegelachen (daar houden we het althans maar op) en vaak samen op de foto. 

Het is droog gebleven en dat is winst. Maar in de loop van de middag trokken ook nog eens de wolken weg en de toch al hoge temperaturen vlogen de pan uit. Zweten als een otter en moe. Na de nachtelijke rit van de luchthaven naar het hotel, waren er maar drie uur slaap voor ons weggelegd. Dat wreekt zich. 

Die riskjaw-fietser mag zich troosten; ook wij zijn kapot.