La dolce vita... huh?

We geloven graag in de mooie beelden van bijvoorbeeld la douce France; het dorpspleintje met een man met alpinopetje die een kletspraatje houdt bij de bakker en met een baguette naar huis loopt. Of wat dacht je van la dolce vita, het zoete Italiaanse leven. Mooie mensen in mooie kleding die om half tien ‘s avonds in de stad aan tafel gaan en antipasti, primi en sedondi piatti en een dolce naar binnen snoepen onder het genot van de nodige wijntjes. Geen zorgen maar enkel en alleen het mooie leven leiden.

In Italië wonen bijna 60 miljoen mensen (op Sicilië 5 miljoen) en het zou elke avond een drukke bedoening worden op de terrassen als die tientallen miljoenen allemaal la dolce vita zouden leven. Loop eens door Agrigento en dan zie je dat er weinig dolce aan het leven van de meeste bewoners is. Op 25 september zijn er verkiezingen hier en dan zullen heel veel mensen niet gaan stemmen of -zo is de verwachting- extreem-rechts; een dikke middelvinger naar de gegoede burgerij van het glaasje en de antipasti.

Gesnauw
Wat wij zien is het gedrag van Italianen op Sicilië. We zijn lieverds tegengekomen en echt, waag het niet om kwaad van hen te spreken; we willen geloven dat zij maatgevend zijn voor de Siciliaanse hartelijkheid. Maar, het moet toch van ons hart dat er toch wel heel veel uitzonderingen zijn. We zijn als klant best redelijk vaak afgesnauwd en dan kun je zeggen dat we het Italiaanse (of is dit puur Siciliaans) temperament niet snappen. En dat klopt. Het mag gebruik zijn, maar we willen daar niet aan gaan wennen. We zijn te vaak in andere landen geweest met vergelijkbare omstandigheden (of minder gunstige omstandigheden), om te weten dat mensen dan toch gastvrij en vriendelijk kunnen zijn.

Verkeer
De stemming cumuleert in het verkeer, waar egocentrisme en agressie een giftige cocktail zijn. Op de meest onwaarschijnlijke plekken remmen en parkeren (zoals een oudere dame pal voor de viswinkel) maar hel en verdoemenis toeteren als de ander hetzelfde flikt. Sommigen zullen dit beschouwen als folklore. Wij niet. Wij zien een bende mensen die elkaar opjagen en dwarszitten en het beetje zoet elkaar niet gunnen.

Bij het nemen van een scherpe bocht moesten we even een stukje achteruit rijden. Een Panda achter ons remt niet af maar geeft gas en verspert de weg. Je zou toch denken; de bestuurder, naar schatting 80 jaar, wint hier niets mee. Of gaf hij toen toe aan een culturele reflex? Dat zou pas ernstig zijn.

We zijn benieuwd hoe jullie er naar kijken....