Over een Cubaanse die haar gasten als klanten ziet (echt!)

GUARDALAVACA - Een bekende sketch uit de comedyserie Little Britain is iemand die bij een bank geld komt lenen; de tuthola die moet helpen tikt van alles in en komt even later met een lijzige stem met de uitslag: 'Computer says no'. De klant krijgt verder geen uitleg, maar begrijpt dat als de computer nee zegt, dat dat de waarheid aller waarheden is. De Cubaanse variant: dit zijn nu eenmaal de regels.

Het zwembad is vol, de zee heeft verschillende tinten blauw en de lokatie is groot-groter-grootst. We hebben even een pauze in de plaats Guardalavaca en het resort Las Brisas herbergt Cubanen, Venezolanen, Latijnsamerikanen en een handvol Europeanen. Het is een gezellige boel, maar niets gaan vanzelf hier.

Groen
Om half negen lieten we Santiago de Cuba achter ons en reden we eerst via de autopista richting Holguín en daarna via de carreteras naar de noordkust. De 130 kilometer legden we af in 3,5 uur want kwa wegen leek het soms wel oorlogsgebied. 

Het schoot niet echt op en daarom lieten we de afslag naar Biran voor wat die was, terwijl toch in dat dorp de broertjes Castro werden geboren en opgroeiden. 

Het gebied dat we doorkruisten was echter weer geweldig mooi en vooral het hele groene groen veel op.

De regels
Een beetje afgemat zagen we dan eindelijk onze eindbestemming en zo melden we ons rond 12 uur bij de balie van Cubacan, het staatsbedrijf voor al uw vakantieplezier.

En 3...2...1 daar gaan we weer.

Het gaat waarschijnlijk wel lukken met de kamer, zei mevrouw. Nou, dat lijkt ons ook, want alles is gereserveerd. Voucher!, klonk het op de vertrouwde 'vriendelijke' manier en even later krijgen we te horen, dat als we meteen de kamer in willen, we extra moeten betalen.

V: Er is dus een kamer beschikbaar?

A: Ja, en tegen betaling kunt u er in. Tenzij het hotel onderdeel is van een pakketreis, maar dat is bij u niet zo, dus u kunt betalen of tot twaalf uur wachten. 

En mevrouw wendde ongeïnteresseerd haar blik af en ging aan haar werk. We namen er geen genoegen mee en kwamen in een kamertje terecht van de afdeling Public Relations en daar was de boodschap dat de regels nu eenmaal 'zo' zijn.  

V: Dan zijn dat behoorlijke stomme regels.

A: Schouders ophalen. "Iedereen betaalt gewoon".

Ondertussen werd gebeld met onze reisorganisatie en toen bleek opeens dat we niet hoefden te betalen en we konden gaan inchecken. De bandjes  van het resort werden omgedaan en toen kregen we te horen dat we zo snel mogelijk onze kamer in konden, maar nu was er opeens geen schone kamer voorhanden. Is dit echt zo of zijn ze een potje aan het treiteren?!

Er volgde weer een ritueel bij de PR en even later was er opeens wel een kamer beschikbaar, ook nog eens met een prachtig uitzicht. Eind goed al goed, maar oei-oei.

We zijn niet op ons mond gevallen en we ondergaan dit Cubaanse gedoe met een positieve en vrolijke instelling, maar dit vraagt toch wel weer even wat geduld en souplesse.

Zoals het ook maar afwachten is wat voor cocktail er bij welke bar beschikbaar is. Want dan is er opeens pina colada, dan opeens mojito en een volgende ronde is alles weer op. Het hoort er een beetje bij: de Cuba experience.

Warm bad
En het kan ook anders. We rondden Santiago de Cuba af met een etentje in paladar Primos Twice. Twaalf minuten lopen door het centrum, de straten werden donkerder, maar bij Primos brandde licht. Welkom en ga lekker zitten. Even voor jullie beeld: paladars zijn familierestaurants en mogen als private onderneming worden gerund. En echt, je merkt meteen het verschil.

Er werd gekookt, gehakt en er werd gerend en het resultaat was prima. "Wat fijn om te horen, want we willen graag dat onze klanten het naar hun zin hebben". 

Het woord klanten viel.

Klanten. Dat zijn dus geen lastpakken die goed genoeg zijn om het geld uit de zakken te schudden en verder kunnen opzouten. Nee klanten, die je van dienst wilt zijn zodat ze nog eens terugkomen of reclame maken.

Klanten.

Het woord werd gesproken door een Cubaanse.

In Santiago de Cuba.

Net als je denkt dat niets meer werkt, krijg je zo'n warm bad. En dat geeft hoop.

Fidel
Gisteren bezochten we de Cemeterio de Santa Ifigenia waar sinds 2016 de as van Fidel Castro wordt bewaard. Onderweg naar Guardalavaca passeren we Biran, de geboorteplaats van El Lider Comandante. Klik voor meer HABLAR CUBANO: Una cama des Rosas